ComputersHowto
Korte bytes Een team van onderzoekers heeft beweerd de eerste optische geheugenchip te hebben gemaakt die permanent gegevens zou opslaan en de processors 50 tot 100 keer zou versnellen.
Wetenschappers pleiten al geruime tijd voor het gebruik van op licht gebaseerde computers en geheugenchips die een revolutie teweeg kunnen brengen in de elektronische wereld zoals we die kennen. Nu beweert een team van onderzoekers onder leiding van een nanoengineering-expert aan de Universiteit van Oxford, Harish Bhaskaran, de eerste optische geheugenchip te hebben gemaakt die permanent gegevens zou opslaan.
Eerder waren de ontwerpen van de optische geheugenchip mislukt vanwege de vluchtige aard ervan. Maar het team van de onderzoekers had het probleem omzeild met behulp van reeds beschikbare en veelgebruikte opslagapparaten - cd's en dvd's. Op deze apparaten wordt een dunne laag GST, een legering van germanium, antimoon en telluur gebruikt om gegevens op te slaan.
GST heeft de unieke eigenschap dat het zijn atomaire structuur verandert van de geordende kristallijne naar amorfe toestand wanneer het wordt geraakt door laserpulsen. Nu wordt licht anders gereflecteerd door beide atomaire structuren, wat later wordt gedetecteerd door licht met een lage intensiteit terwijl het het verschil op het GST-oppervlak volgt, en zo worden de gegevens teruggelezen.
Het team van de onderzoekers bouwt een chip met behulp van waveguide-technologie die de optische pulsen op een siliciumnitride-apparaat kanaliseert. Daarna hebben ze de chip getest door deze te bedekken met een nanolaag van GST en er laserpulsen van hoge intensiteit op te schieten. Terwijl de GST-moleculen hun atomaire structuur veranderden van kristallijn naar amorf, keerden de laserpulsen met lage intensiteit het proces terug, d.w.z. van amorf naar geordend kristallijn, waardoor het een potentieel geheugen en herschrijfbaar apparaat werd..
Maar wat als een prestatie wordt beschouwd, is dat de wetenschappers in staat waren om meerdere bits (informatie) tegelijkertijd op te slaan terwijl ze meerdere golflengten van licht door de golfgeleider stuurden. Dit betekent dat ze meerdere bits tegelijk kunnen lezen en schrijven, een eigenschap die beperkt is in de conventionele opslagapparaten.
Omdat het team de golflengten en intensiteit van de laser varieerde, konden ze tot 8 bits aan gegevens op één plek opslaan.
Het experiment toont aan dat de optische geheugenchips onze computers 100 keer sneller kunnen maken met een geavanceerder fotonisch geheugen en betere golfgeleidertechnologie. En het tempo waarin het onderzoek vordert, die toekomst lijkt niet ver weg.
Wat vind je van het nieuwe onderzoek naar optisch geheugen? Vertel het ons in reacties hieronder.
Bron: natuur
